Ook moeder vraagt iets
aan de pop van haar kleinkind.
Nu het naar school is.
Mag ik het nog eens hebben over de rijkdom van haiku en hoe die dieper te lezen? Deze haiku schetst een ogenschijnlijk eenvoudig tafereel: een oma ziet de pop van haar kleinkind liggen of zitten en vraagt iets aan de pop. Net zoals ook het kleinkind dat doet of zij als kind ook vaak deed. Tot zover de oppervlakkige laag, al een vertederend tafereel op zich. Maar welk een grote wereld verbergt die eenvoudige haiku niet?
Wie gewoon is haiku te lezen, dieper te lezen, gaat zich vragen stellen bij het tafereel dat de haiku schetst, kijkt verder dan de woorden. Het kleinkind is blijkbaar naar school. Maar wat doet die pop daar dan nog bij de oma? Logeert het kind bij zijn oma? Maar waarom tijdens de schooltijd? Is er thuis misschien iets gebeurd, waardoor het kleinkind (tijdelijk) bij de oma logeert of woont? En wat zou er dan kunnen gebeurd zijn? Is de dochter of de zoon van de moeder misschien iets overkomen? Ligt zij of hij in het ziekenhuis of erger nog? En is het dat wat de oma aan de pop vraagt? Iets als: Waarom? Waarom toch?
→ ANTWOORD
En wat verwacht de oma van de pop? Een antwoord op een vraag waarop geen antwoord bestaat? Is het daarom dat ze het aan de pop vraagt, goed beseffende dat die geen antwoord zal geven? Is het een zoeken naar de bevestiging dat er voor sommige zaken in het leven geen verklaringen of antwoorden bestaan en je die alleen maar kunt aannemen?
Of vertelt deze haiku ons simpelweg dat de grootmoeder nog eens heel even haar kindertijd wil herbeleven? Stiekem, als niemand het ziet, als het kleinkind naar school is en zij alleen is met de pop. Nog eens heel even dat kleine meisje mogen zijn dat nog in alles gelooft, zelfs in poppen. Misschien doet ze het elke dag wel. En wie weet, stelt ze elke dag dezelfde vraag aan de pop: Vader, waar ben je nu? Zie mij hier nu alleen zitten. En kijkt de pop haar dan niet liefdevol aan? Lichtjes glimlachend zelfs? Alsof ze zegt: Het komt wel goed, het komt altijd goed.
iHAIKU 