In memoriam

Sylvia is dood … Gevonden beneden op de arduinen trap aan de achterdeur van het Natuurpunt Museum en het Huis van de Haiku. Sylvia atricapilla. Sylvia met het gitzwarte petje. Hij — het is een mannetje — was er liefdevol door een wandelaar neergelegd op een zacht papieren zakdoekje. Als op een witte lijkwade. Zijn pootjes dicht, zijn gitzwarte petje losjes op zijn hoofd. Deze zwartkop, die vaak zo mooi en vol vanuit de struiken kan zingen, had zijn laatste melodietje gebracht en was nu helemaal uitgefloten. Geen spoor van geweld. Tegen een muur of raam gebotst? Zichzelf tegengekomen?

Zijn zwarte petje
nu wat losjes op zijn kruin.
De dode zwartkop.

Een dode zwartkop.
Al spiegelend plots zichzelf
tegengekomen?

Sylvia is dood;
zijn gitzwarte petje niet
één keer afgezet.