Vandaag
een heggenmus;
goed verscholen
fluit ik.
Deze → kyowatori schetst wie ik vaak ben: goed verscholen in de struiken fluit ik. Zoals de heggenmus. Het is een vogel die je niet zo heel vaak ziet en die vrij schichtig tevoorschijnkomt om dan zo snel mogelijk weer in de struiken te verdwijnen. Hij verlaat niet graag de veilige omgeving van het struikgewas. Maar het lied van de heggenmus is vanuit dat struikgewas scherp, helder, kwetterend, opgewekt. Of nog, zoals ik het ooit in een gedicht schreef: Ik ben niet zo/uitbundig./Eerder inbundig./Als ik juich,/juich ik vooral/in mezelf.
iHAIKU 