Versies

Onder haar kussen
verzamelt ze oordopjes.
En ernaast haar man.

Versies, versies en versies. Het is en blíjft zo belangrijk voor haiku. Omdat het diepere verhaal, de extra lezing vaak in iets heel subtiels zit. En dat subtiele dient zich soms pas bij de vijfde versie en niet zelden bij toeval aan.

Zo had ik van bovenstaande haiku eerst deze versie:

¶

Onder haar kussen,
verzameling oordopjes.
En ernaast haar man.

Op het eerste gezicht misschien niet zoveel verschil. En toch. En toch! De finale versie (de eerste hier) is eigenlijk een andere haiku, met aan het eind een leuke twist die niet in mijn eerste versie zat. In de versie met verzameling oordopjes staat dat er onder haar kussen heel wat oordopjes liggen. En dan eindigt de haiku met de melding dat ernaast haar man ligt. En daar kun je dan in combinatie met die oordopjes natuurlijk de suggestie van een snurker in lezen. Leuk.

Maar de andere versie met verzamelt ze oordopjes gevolgd door En ernaast haar man is op zich veel rijker. Want zo kun je lezen dat ze naast haar oordopjes onder haar kussen ook haar man verzamelt. En dat opent een grappig, bijkomend verhaal dat de fantasie prikkelt. Want wat zou dat dan zijn, haar man verzamelen? Wijst dat misschien op zijn uitgezette vorm die met de jaren alsmaar meer uitzet en haar man dus een steeds grotere verzameling wordt? Of wil het zeggen dat ze hem zo goed en zo kwaad als het kan koestert met alles wat hij heeft en is? Zoals je een dierbare verzameling koestert. Nog andere ideeën?

Kortom: door het maken van versies botste ik op een zegging die naar mijn gevoel veel leuker is dan de eerste versie die ik had. Was ik bij die eerste al gestopt, dan had ik die nooit gehad. Verzameling of verzamelt, semantisch misschien niet zo erg verschillend, maar binnen het geheel zorgen ze wel voor een ander verhaal.