Haiku’s over katten zijn altijd leuk om te maken én om te lezen. Of om te tekenen! Zoals Krishna zich daar zo mee kan amuseren: een vlek van aquarel en daar dan met een stiftje een poes van maken. Spelenderwijs. Iedereen kat het, eh, kan het. Piep maar eens in haar kleine → kattenmuseum. Er zijn drie kamers vol poezen. Klik of tik op een kamer om naar de volgende te gaan.
¶
Op de stoep een kat.
Dan plots een deur op een kier.
In een wip binnen.
Hoe wij ook brullen,
de kat van de buren stapt
even traag verder.
De poes, ze zit daar
of ze een nieuwe trui heeft.
Maar ’t is dezelfde.
De kat en haar staart;
ze worden het vandaag weer
niet eens met elkaar.
De kat voor het raam;
ze wéét dat ze een kat is.
En dat jij dat weet.
Jij kijkt boos en hij
kijkt boos en de kat kijkt boos.
’t Is zo’n boze dag.