Tussen de kruimels,
op tafel een dode vlieg.
Brood was niet genoeg.
Zo ging de eerste versie. Maar naarmate ik de haiku herlas, vond ik meer en meer dat ik als dichter toch wat in de weg sta. Die laatste regel is niet zomaar een vaststelling, het is min of meer ook een mening. Het moest misschien toch iets objectiever om een goeie haiku te zijn. Het besluit dat brood niet genoeg is, moet zo mogelijk van de lezer zelf komen. Niet eenvoudig, omdat het via een objectieve waarneming moet gebeuren. Zo misschien?
¶
Tussen de kruimels,
op tafel een dode vlieg.
Mager is ze niet.
iHAIKU 