Gelijke sokken

Ochtend, twijfelen
welke sok nu het mooist past
bij mijn andere.

Haiku is poëzie die vaak op subtiele wijze de doodgewone dingen opnieuw of anders doet bekijken en ze daardoor ook weleens in vraag stelt. Of ze de lezer voor zichzelf in vraag doet stellen. Zo ook bovenstaande haiku: elke morgen doen we ons best om twee gelijke sokken aan te trekken. Ook in de winter lopen we het liefst rond met twee gelijke handschoenen.

Maar waarom eigenlijk? Ís dat wel zo normaal? Zou het niet leuker, origineler en creatiever zijn om twee verschillende sokken of handschoenen te dragen en dus elke ochtend te kiezen welke sok of handschoen het mooist of best bij de andere past? Of is het net om ons die keuze te besparen — l’embarras du choix — dat we doorgaans kiezen voor twee gelijke sokken? De haiku doet ons daar op subtiele, poëtische wijze over nadenken.