Heel wat kroos geschept;
er schijnt weer licht in de poel.
En een klare lucht!
Wordt ons gemoed (wat een mooie en diepe poel!) soms ook niet bedekt door allerlei, vaak banale kroosjes die het licht verhinderen tot diep in ons gemoed te schijnen? Dat kunnen kleine besognes zijn, strubbelingen, ruzies, maar evengoed kunnen het opeenstapelingen van allerlei tierlantijntjes zijn, luxeprobleempjes. Misschien lijken die kroosjes zelfs oppervlakkig gezien wel mooi, geven ze naar buiten toe een mooi beeld, maar ze verduisteren al te zeer ons gemoed of stemmen ons leven somber. Opkuisen! Wegscheppen wat te veel is aan het oppervlak van ons leven! Laat het licht schijnen in je poel en kijk naar de klare lucht!
Ik heb er nog een paar en die mag je óók dieper lezen.
Het kroos, het drijft maar
en drijft en drijft alles dicht.
Kikkers in ’t donker.
Eendenkroos, mooi hoor!
Maar je kunt nu in de poel
geen hemel meer zien.
Het kroos weggeschept;
de waterkringen kunnen
weer vrijuit spelen.
iHAIKU 