Wandelend langs het kanaal in Turnhout hoorde ik gisteren af en toe ‘ploep’. Geen vis, geen kikker, geen in het water gevallen smartphone. Nee, eikels. Langs het kanaal staat het vol met eiken en die laten momenteel hun vruchten vallen. Vaak in het water. Als je dan goed kijkt (→ yoku mireba), zie je ze even ondergaan en snel weer boven komen om dan langzaam met de stroming mee te drijven. Dat kijken leverde mij drie haiku’s op:
¶
Eiken langs de stroom;
ze geven nu hun vruchten
aan de stroming mee.
In de stroom onder,
de losgelaten eikels.
Dan snel weer boven.
De losse eikels;
ze drijven op de stroming
tot ze aanspoelen.
De drie haiku’s kun je zowel apart als tezamen lezen. Elk apart zijn het vrij klassieke haiku’s, die op een eenvoudige manier een herfsttafereel beschrijven. Maar wie ze dieper leest, leest er natuurlijk iets in over het grootbrengen van kinderen. En hen dan op een bepaald moment (in de herfst van je leven?) moeten loslaten.
Tezamen brengen de drie haiku’s nog meer dat loslaten, de gevolgen ervan en de hoop in beeld. Gaan de kinderen in hun eentje dan even in die grote stroming van het leven kopje onder? Misschien. Maar kijk, de meesten komen al snel weer verend boven water en laten zich een eindje op de stroming meedrijven. Tot ze ergens vaste grond voelen en wortel schieten, waarna alles weer van voren af aan kan beginnen. Sommigen drijven heel lang op de stroming mee, anderen vinden snel een oever. En er zijn er die nooit lijken aan te spoelen, vaste grond te vinden. Ja, ook dat kan. En dat terwijl de oude eiken alleen nog op de oever kunnen staan kijken.
→ DE OUDE EIKEN
En wie dan nóg dieper wil lezen, kan nog wat indringender naar die oude eiken kijken en het hele proces van lente tot herfst in gedachten nemen. In de lente vormen de eiken bladeren en vruchten. Eerst nog frisgroen, bijna iets van niets, maar langzaam worden ze groter en rijper. Het groen van de vruchten verdwijnt en ze worden zwaarder, sommige vallen zelfs vroegtijdig uit de boom. In dat beeld van die eiken en het vormen van vruchten zit nog zoveel meer. Niet?