Hij maakte weer zijn maandelijkse reeks haiku’s over de weg van en naar zijn werk: Manu Stragier. Haiku’s over die weg en over wat er zich in de zijkanten van die weg afspeelt. Ik vind zijn haiku’s altijd een mooie en vaak gestileerde manier van kijken naar de doodgewone dingen. Je wordt er stil van.
En zoals de vorige keer beloofd, maakte ik ook nu weer een reeks spiegelhaiku’s bij de reeks van Manu. Als een spel, wij tweeën, Manu en ik, twee haikuvriendjes. Zo’n spiegelhaiku is dan een haiku die geïnspireerd is op zijn haiku en waarbij ik het tafereel herbekijk en herbeschrijf vanuit mijn denkbeeldige wereld. Daarbij kunnen de rekwisieten en de setting van het toneeltje lichtjes anders zijn of wil ik een andere hoek laten zien, een verschillend standpunt. Beide vervolledigen dan elkaar of lichten elkaar toe. Het is een boeiende oefening.
Wat mij overigens aan deze nieuwe reeks van Manu opviel, was zijn nog meer uitgepuurde schrijfstijl. Zo weinig mogelijk woorden, geen tierlantijntjes en een strakke regie. De meeste van zijn haiku’s uit de reeks tellen dan ook minder dan 17 lettergrepen. En daarom maakte ik er tijdens mijn spel tegelijk een uitdaging van om het met nog minder lettergrepen te doen. Ik trachtte er dit keer → tanshuku’s van te maken: allemaal slechts 12 lettergrepen.
Hierbij telkens eerst de haiku van Manu, onmiddellijk gevolgd door mijn spiegelhaiku, een tanshuku. Het was weer leuk spelen, Manu! Goed thuisgekomen?
¶
Rustige straat.
Enkel het gepiep
van mijn fietsketting.
~
Op straat
geen levende ziel.
Slechts mijn fietsketting.
Bestelwagens, auto’s
en aan de kop van de stoet,
de vuilniskar.
~
Het vuilnis
wordt afgevoerd.
Rouwstoet van auto’s.
Rood licht.
Ik groet het grassprietje
in de goot.
~
Voor het rode licht;
opzij
een grassprietje zien.
Terug op de grond
staat hij nog steeds gekromd.
De dakwerker.
~
Gekromd door de tijd,
dakwerker,
ook op de grond.
De spreeuwen nemen
meer tijd om te eten.
Koeien op stal.
~
Koeien binnen;
spreeuwen eten nu
de restjes.
Kauwen gaan slapen.
Voor het lege huis staat
een volle container.
~
Container vol,
leeg het huis.
De kauwen nu stil.
De geur van mest
waait richting Frankrijk.
Mijn lievelingsland.
~
De geur van mest
neemt een lift
op de noordenwind.
Een meeuw vliegt op
de vogelverschrikker af.
Met tips om te schreeuwen.
~
Vogelschrik,
je moet roepen!
De meeuw doet het voor.
Voor het magazijn
van het Stovenpaleis,
een man met een peer.
~
Wijl binnen
een stoof gloeit,
eet hij buiten
zijn peer.
Goed geslapen?
Zou de boer het vragen
als hij de stal binnenstapt?
~
Boer groet ’s morgens de koeien.
Eentje heft haar kop.
iHAIKU 