Ambacht

De sneeuw smolt weg en iemand vroeg mij: Kun je haiku leren? Ik antwoordde: Het is een vak als een ander.

door Geert De Kockere

Meer dan andere vormen van poëzie kun je het schrijven van haiku’s als een vak zien, een echte ambacht. Het komt er dan op aan om je in dat ambacht, in dat vak te bedrijven. En dat is een heel actief werkwoord. Er zit zelfs iets in van een drijfveer. Door het vaak te doen dus, het uit te oefenen met een zekere discipline en een voortdurende aandacht voor de kneepjes van het vak. Ook dat heeft haiku meer dan andere poëzie: kneepjes.

→ MEESTER

En in Japan wisten ze dat lang geleden al, van dat vak, dat ambachtelijke. Wie haiku’s wilde leren schrijven, ging bij een meester in de leer, ging soms zelfs bij hem inwonen. Net zoals je bij Rubens in de leer ging om portretten te leren schilderen. Of bij een smid, een bakker, een orgelbouwer.

Haiku is de poëzie van het leren, willen leren: het leren zien, het leren snijden, het leren uit de weg gaan, het leren verdichten, het leren inhouden, het leren tijd nemen. Ja, dat vooral. Járen heb je er voor nodig. En zoals bij alle ambachten: wie talent heeft, zal het vak sneller en beter beoefenen.