ya

Wie lang en intens met haiku bezig is, bouwt er onvermijdelijk een eigen visie over uit. Haiku is zo rijk en biedt zoveel mogelijkheden dat je haast niet anders kunt dan er je eigen definitie aan geven en je eigen ‘regels’ bepalen. Haiku eist dat haast. Omdat het een genre is dat net door zijn restricties rijk wordt. In de eenvoud toont zich de meester.

Een afbakening dringt zich op en die wil je als gedreven haikudichter uiteindelijk ook uitschrijven. Zowat elke Japanse haikumeester had zijn eigen school en werkte een codex uit, waarin hij schreef wat hij binnen zijn school in en voor haiku belangrijk vond. Elke meester legde zo zijn eigen klemtonen en zorgde er mee voor dat haiku levendig bleef en geen dood genre werd. Een literair genre heeft nood aan evolutie en visie wil het de tijd doorstaan.

→ CODEX

Ook ik voelde de behoefte om voor mezelf en voor mijn leerlingen haiku uitvoerig te omschrijven, mijn visie uitgebreid neer te pennen in een soort codex. De codex van de ya-school. Naast een uitvoerige visie over haiku, tracht ik ook een aantal nieuwe varianten op de haiku een naam en een omschrijving te geven. Zoals de → tanshuku, de → haiku dorama en de → kyowatori. Ze helpen mee om het genre af te bakenen, te verfijnen of zelfs een moderne facelift te geven. Het zijn stuk voor stuk persoonlijke invullingen. Poëzie is een deel van de literatuur waar dat bij uitstek mee moet kunnen en in mijn opinie zelfs moet gebeuren.