Positivisme

De tjiftjaf was de tel kwijt en begon opnieuw wijl iemand wilde weten: Bestaan er ook haiku’s die somber en donker zijn? Ik antwoordde: Nauwelijks.

door Geert De Kockere

Haiku is de poëzie van de schoonheid en het positivisme. Haiku straalt zo goed als altijd een positief gevoel uit, focust op de mooie dingen in het leven, veeleer dan op de sombere kant ervan, zoals veel poëzie in het westen wel doet. Haiku schrijven en lezen brengt daarom doorgaans ook rust en evenwicht, streelt je ziel in plaats van ze te slaan. De wereld is vol van mooie dingen, zelfs in droevige tijden. Waarom niet meer naar die dingen kijken, ook in onze poëzie? Of nog: haiku toont ons dat het leven een gift is en geen straf. En dat er niet eens veel nodig is om het als een gift te zien en te ervaren. Een eenvoudig blaadje dat flikkert in de zon kan al genoeg zijn.

→ SCHOONHEID

Door dat positivisme heeft haiku misschien een wat banaler imago gekregen dan andere poëzie. Omdat haiku het leven rooskleurig ziet, terwijl het in de ogen van velen somber en donker is. Wat jammer! Wat jammer vooral voor de mensen die het zo zien!

Ook zijn focus op de schoonheid is essentieel en belangrijk. Om rust te vinden, is het goed om je te omringen met mooie dingen. In de schoonheid ervaar je onbewust een evenwicht. Niet toevallig, want schone dingen ontlenen vaak hun schoonheid aan dat evenwicht. Als puntje bij paaltje komt, streeft alles en iedereen in het leven en de natuur naar een evenwicht. In schoonheid bereikt dat evenwicht een haast perfecte balans. Je omringen met schoonheid is daarom heilzaam, brengt je tot rust.

In Japan is dat streven naar schoonheid in elk facet van het leven — ook de gewone dagelijkse bezigheden zoals het zetten van thee — een levenswijze. Veel meer dan bij ons. Het zal dan ook wel niet toevallig zijn dat net daar de haiku is ontstaan en nog altijd als een van de hoogste vormen van poëzie geldt. Wees positief, maak het je haiku!