Een bij zwijmelde door de lucht wijl iemand wilde weten: Ken je niet een trucje om makkelijker haiku’s te schrijven? Ik antwoordde: Ga vaak naar het toilet.
door Geert De Kockere
De kunst van het schrijven van een haiku is vaak de kunst van het focussen: iets kleins uit het grotere geheel lichten en het dan zodanig beschrijven dat het voor de lezer als boeiend, belangrijk, mooi wordt ervaren en hij eventueel denkt: Wow, zo had ik het nog niet gezien.
→ TRUCJE
En net dat focussen, iets kleins uit het grotere geheel lichten, blijkt niet zo makkelijk te zijn als het op het eerste gezicht lijkt. Alsof het kijken van een mens bedwelmd, verstoord, afgeleid wordt door het haast onoverzichtelijke en imponerende geheel. In dat overweldigende geheel dan boeiende, losse dingen zien, lijkt niet zo evident.
Een eenvoudig trucje is om jezelf te dwingen om te focussen. Bijvoorbeeld door middel van een wc-rolletje dat je makkelijk kan meenemen op je tochten. Hou het voor één oog, sluit het andere en speur het landschap af tot je door dat kleine, ronde raampje plotseling iets leuks ziet. Of kijk door het rolletje je eigen huiskamer rond en pauzeer even bij alle afzonderlijke dingen en details die je ziet. Met wat geluk roept er altijd wel iets een bijzondere gedachte bij je op. Dat zou je dan het haikumoment kunnen noemen. Probeer daar dan eens een haiku over te maken.
Een praktische variant op het wc-rolletje is de lege keukenrol. Die kun je dan verder ombouwen tot een handig instrument, waarop je ook je haiku’s in een kladversie in de natuur kunt schrijven. Snij daarvoor A4-bladen in drie en rol ze rond de lege keukenrol. Hou ze op hun plaats door middel van een elastiek in het midden. Zo verdeel je meteen ook je schrijfvlak in twee kolommen. Je balpen kun je dan op de rol steken et voilà, je hebt alles bij je wat nodig is: een schrijftafel, een balpen, papier en je haikukijker. Op één blaadje kunnen dan telkens vier versies van een haiku.
iHAIKU 