Haiku gaat over de natuur. Dat staat zowat in elk haikureglement. En soms krijg je nog net geen boete als je dat reglement overtreedt. Je komt er dan doorgaans mee weg als je snel Senryu! roept. Maar wat als je haiku over een concreet persoon gaat en er geen scherts aan te pas komt?
Een interessant haikuexperiment dat ik deed, was het schrijven van haiku’s over een bekend, overleden persoon. Als een hommage voor een boek, waarin hij via kunst (foto’s, schilderijen, teksten) werd herinnerd: vdb forever van journalist Stijn Vanderhaeghe. Het is een indrukwekkend en bijzonder mooi uitgegeven kijkboek van Lannoo over wielrenner Frank Vandenbroucke, die ooit als een god werd vereerd.
In de regel kun je haiku niet echt gebruiken voor dit soort werk. Maar ik wilde het toch graag eens proberen. Kon je de haikuziel ook min of meer in zulke korte gedichten krijgen? In het boek werd het alvast een bijzondere pagina.
— Geert De Kockere
¶
Frank Vandenbroucke,
de poëet van de koersfiets,
dichter op de weg.
Ballet op de fiets,
frivool klimmend, en dansant:
l’art du VDB.
VDB, danser
op trappers. Maar zijn tubes
waren soms te dun.
Gemakt in d’heuvels,
gegoot’n ep zinne velo:
VDB, coureur!
Frank Vandenbroucke,
VDB voor de bergen;
zijn beste vrienden.
En hij klom en viel
en klom en viel, stond weer op
en keerde weere.
En als hij dan viel,
van zijn fiets, van zijn voetstuk,
viel hij nog met sier.
Felgekleurd kapsel,
blitse bril, gouden baardje;
een wielermodel.
En zijn straffe taal;
hij trok ze al voor de koers
over zijn broosheid.
Hij was Frank en vrij,
soms un enfant terrible.
Maar schoon, o zo schoon!
En diep in zijn hoofd
kwam hij dan zichzelf tegen.
VDB, kwetsbaar.
Dat hij winnen zou!
En waar! Ach, hadden ze hem
die dag maar geloofd …
’t Levende leven
zoals het is, VDB,
menselijke god.
VDB, erfgoed,
zijn naam nog op het asfalt
van vele koersen.
Hij ging, VDB,
de golden boy uit Ploegsteert.
He did it his way.
Gevallen engel;
in de armen gesloten
ver voorbij de dood.
En op zijn grafzerk,
de gouden kilometers
naar Saint-Nicolas.
Frank Vandenbroucke,
een wankele wielergod,
stil nu, forever.
iHAIKU 